The Effect of Human Capital on Economic Growth in Iran; GMM in Time Series Approach and Fuzzy Logic

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Department of Economics, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj

Abstract

The quality of human force is one of the effective factors on economic growth. Classical time series methods do not have the ability to estimate models that have moments conditions. Since economic growth is influenced by past values, we need a dynamic model and it should be estimated by dynamic econometric method. This study by GMM method in time series evaluate the effect of human capital on economic growth during 1981-2019.Human capital is a latent variable in economics and often is replaced by alternative proxies. Based on theoretical foundations, it is argued that the human capital index in addition to the education aspect is influenced by other aspects such as; skill and health. Therefore, in this study, by using fuzzy logic, an indicator for human capital in the Iranian economy has been made that considers three main aspects (education, skills and health) of human capital. The results of index estimation showed that the organizing of human capital has grown significantly. The results of estimating the economic growth model using the fuzzy human capital index showed that promoting the level of human capital increases economic growth. Other results indicate the positive effect of the variables such as; governmental expenditures, industrialization, physical capital and economic growth of the previous period on Iran's economic growth. Also, trade freedom and urbanization negatively impact on Iran's economic growth.
JEL Classification: C22, E24, O40

Keywords

References

اکبر موسوی، سید صالح و حقیقت، جعفر (1395). برآورد سری زمانی سرمایه انسانی بر مبنای متوسط سال‌های تحصیل (مطالعه موردی ایران، سال‌های 1357-1392). مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 5(17)، 150-131.
اکبر موسوی، سید صالح، حقیقت، جعفر و سلمانی بی‌شک، محمدرضا (1394). تأثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران (رویکرد غیرخطی)، پژوهش‌های اقتصادی ایران، 63 (2): 144-121.
امینی، علیرضا و حجازی آزاد، زهره (1386). تحلیل و ارزیابی نقش سلامت و بهداشت در ارتقاء بهره‌وری نیروی کار در اقتصاد ایران، پژوهش‌های اقتصادی ایران، 9(30)، 163-137.
آقایی، مجید، رضاقلی‌زاده، مهدیه و باقری، فریده (1392). بررسی تأثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در استان­های ایران. پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 9 (1): ۲۱-۴۴ .
تقی­نژاد عمران، وحید و بهمن، محمد (1391). قاعده­ی گسترش یافته تیلور: مطالعه موردی ایران 1357-86، تحقیقات مدل‌سازی اقتصادی، 3(9):، 19-1.
جوزاریان، فیض‌اله (1391). بررسی تأثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران، توسعه و برنامه‌ریزی، 1 (5): 114-95.
درگاهی، حسن و قدیری، امرالله (1382). تجزیه‌وتحلیل عوامل تعیین‌کننده رشد اقتصادی ایران (با مروری بر الگوهای رشد درون‌زا)، پژوهشنامه بازرگانی، شماره 26، 33-1.
دژپسند، فرهاد، عرب مازار، عباس و سیفی، شاپور (1396). برآورد ارزش موجودی سرمایه انسانی در ایران با رویکرد درآمدی (1393-1384)، پژوهش‌های اقتصادی ایران، 22 (71): 156-115.
سامتی، مرتضی، فتح‌آبادی، مهدی و رنجبر، همایون (1393). اثرات صرفه‌های تجمع صنعتی و شهرنشینی بر رشد اقتصادی: شواهدی از بازارهای ایران، مدل‌سازی اقتصادی، 8 (27): 36-17.
سرلک، احمد و قیاسی، مجتبی (1396). بررسی تأثیر سرمایه انسانی و تغییرات ساختاری بر رشد اقتصادی کشورهای عضو آسه آن، اقتصاد کاربردی، 2 (7): 62-51.
سلاطین، پروانه و غفاری صومعه، نیلوفر (1395). تأثیر سرمایه انسانی بر کیفیت محیط‌زیست، انسان و محیط‌زیست، 14 (2): 12-1.
صالحی، محمدجواد و جمالی (1393). اندازه­گیری سرمایه انسانی با روش هزینه‌یابی مبتنی بر فعالیت و ارزش‌افزوده اقتصادی، نامه آموزش عالی، 7 (27): 48-35.
عاقلی، لطفعلی، صادقی، حسین و اسوار، آرش (1393). تأثیر دموکراسی بر آلودگی محیط‌زیست: شواهدی از کشورهای منتخب صادرکننده نفت، اقتصاد مقداری، 11(2): 40-21.
عزتی، مرتضی، مظفری، زانا و علیلو، خاطره (1398). اثر ساختار سنی جمعیت بر امنیت اقتصادی ایران، پژوهش‌های رشد و توسعه پایدار، 19(2): 159-125.
قربانی، فاضل، سرلک، احمد و حاجی، غلامعلی (1399). تأثیر سرمایه انسانی و فضای کسب و کار بر رشد اقتصادی استان‌های ایران، مدل‌سازی اقتصادی, 14 (50): 176-153.
کازرونی، علیرضا، علیلو، خاطره و مظفری، زانا (1397). بررسی تأثیر همزمان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و نرخ شهرنشینی بر رشد اقتصادی استان‌های ایران (1394-1385)، پژوهشنامه اقتصادی، 18 (71): 260-225.
کازرونی، علیرضا، کیانی، پویان و مظفری، زانا (1395). برآورد نرخ بهره در ایران با استفاده از منطق فازی، دانش مالی تحلیل اوراق بهادار، 9(30): 93-77.
محمد‌زاده، اعظم، شهیکی تاش و محمد نبی و روشن، رضا (1394). مقایسه مدل‌های قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه‌ای مبتنی بر مصرف(CCAPM) و مبتنی بر مخارج مصرفی بخش مسکن(HCCAPM)  در توضیح بازده سهام در ایران، نظریه­های کاربردی اقتصاد، 2(3): 72-49.
محمدی، حسین و سخی، فاطمه (1392). تأثیر تجارت، سرمایه­گذاری خارجی و توسعه انسانی بر شاخص عملکرد محیط‌زیست، سیاست‌های راهبردی و کلان، 1(3): 75-55.
مقصودپور، محمدعلی (1395). تأثیر توزیع ناهمگون جمعیت بر رشد اقتصادی ایران: مطالعه موردی مراکز استان‌های ایران در سال‌های 1393-1355، پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی، 6 (24): 103-79.
Ahmad, M., & Khan, R. E. A. (2018). Age-structure, human capital and economic growth in developing economies: A disaggregated analysis. Pakistan Journal of Commerce and Social Sciences (PJCSS). 12 (1). 229-252.‏
Amna Intisar, R., Yaseen, M. R., Kousar, R., Usman, M., & Makhdum, M. S. A. (2020). Impact of trade openness and human capital on economic growth: a comparative investigation of Asian countries. Sustainability, 12 (7). 2930.‏
Barro, R. J. (2001). Human capital and growth. American economic review, 91 (2). 12-17.‏
Beck, T., Levine, R., & Loayza, N. (2000). Finance and the Sources of Growth. Journal of financial economics, 58 (1). 261-300.
Beckerman, W. (1992). Economic growth and the environment: Whose growth? Whose environment?. World development, 20 (4). 481-496.
Eggoh, J., Houeninvo, H., & Sossou, G. A. (2015). Education, health and economic growth in African countries. Journal of Economic Development, 40 (1). 93.‏
Folloni, G., & Vittadini, G. (2010). Human capital measurement: a survey. Journal of economic surveys, 24 (2). 248-279.‏
Grossman, M. (2000). The human capital model. Handbook of health economics, 1, 347-408.
Hamilton, J. D. (1994). Time series analysis (Vol. 2). Princeton: Princeton university press.
Han, J. S., & Lee, J. W. (2020). Demographic change, human capital, and economic growth in Korea. Japan and the World Economy, 53, 100984.‏
HanushekE, A. (2016). Will more higher education improve economic growth? Oxford Review of Economic Policy, 32 (4): 538-552.
Higon, D. A., and Sena, V. (2006). Productivity, Spillovers and Human Capital: An Analysis for British Establishments Using the ARD Dataset, DTI.
Kwon, D. B. (2009, October). Human capital and its measurement. In The 3rd OECD World Forum on “Statistics, Knowledge and Policy” Charting Progress, Building Visions, Improving Life (pp. 27-30).‏
Lim, S. S., Updike, R. L., Kaldjian, A. S., Barber, R. M., Cowling, K., York, H., ... & Murray, C. J. (2018). Measuring human capital: a systematic analysis of 195 countries and territories, 1990–2016. The Lancet, 392 (10154). 1217-1234.‏
Miciuła, I. (2016). The measurement of human capital methods. Folia Oeconomica Stetinensia, 16 (1). 37-49.‏
Mubarik, M. S., Chandran, V. G. R., & Devadason, E. S. (2018). Measuring human capital in small and medium manufacturing enterprises: What matters?. Social Indicators Research, 137 (2). 605-623.‏
Ogbeifun, L., & Shobande, O. A. (2021). A reevaluation of human capital accumulation and economic growth in OECD. Journal of Public Affairs, e02602.‏
Oxley, L., Le, T., & Gibson, J. (2008). Measuring human capital: alternative methods and international evidence. Korean Economic Review, 24 (2). 283-344.‏
Schultz, T. W. (1962). Reflections on investment in man. Journal of political economy, 70 (5, Part 2). 1-8.
Siddiqui, A., & Rehman, A. U. (2017). The human capital and economic growth nexus: in East and South Asia. Applied Economics, 49 (28). 2697-2710.‏
Tchanturia, N., Beridze, T., & Kurashvili, G. (2015). Features of Development of the Human Capital in Georgia. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 213, 580-585.
Weatherly, L. A. (2003). Human Capital-the elusive assets: Measuring and managing human capital: A strategic imperative for HR. Research Quarterly.
WIDARNI, E. L., & BAWONO, S. (2021). Human Capital, Technology, and Economic Growth: A Case Study of Indonesia. The Journal of Asian Finance, Economics and Business, 8 (5). 29-35.‏
Yang, X. (2019). Health expenditure, human capital, and economic growth: an empirical study of developing countries. International journal of health economics and management, 1-14.
Journal of Economic Research (Tahghighat- E- Eghtesadi)
Volume 56, Issue 1 - Serial Number 134
December 2021
Pages 145-172

Files

History

  • Receive Date: 24 May 2021
  • Revise Date: 14 August 2021
  • Accept Date: 17 August 2021

Share

How to cite

Statistics