آموزش و پرورش و تعلیمات آن که ناظر به اهداف عام و خاص در محدوده ارزشها و آرمانهای هرملتی است نق.ش اصلی را در توسعه اقتصادی اجتماعات انسانی ایفا می کند بنحوی که می توان آینده هر نسلی را در چگونگی آموزش گذشته آن نسل جستجو نمود بر این اساس نیروی انسانی که در جوامع مختلف تحت مقتضیات برنامه ریزی شده ، می توان مشمول عنوان سرمایه انسانی گردد و با حائز شدن بینشها و توانائی های علمی و اندیشه ای متناسب با شرایط محیطی ، خود عاملی پویا و پر تحرک در ایجاد رشد اقتصادی و مالاً توسعه اقتصادی گردد. " سرمایه انسانی" ناشی از مخارج آموزشی ، برخلاف پنداشته برخی از اقتصاد دانان از آنجا که دارای بازدهی مستمر در طول زندگی وهمچنین پی آمدهای مثبتی در ارتباط با محیط اجتماعی است نوعی سرمایه گذاری تلقی می گردد و بررسی اثرات آن بروجوه متفاوت رفاه اقتصادی موید این معنی است که حتی نسبت به سرمایه گذاری های فیزیکی دارای بازدهی بیشتری است. بهمین جهت باور مقاله بر آن است که نظام های آموزشی در دنیای توسعه نیافته چنانچه اهداف خویش را با تکیه بر خود باوری و نیل به اهداف توسعه طراحی نمایند سنگ بنای ارتفاع اقتصادی خود را در دهه های آتی بنحو شایسته ای تعبیه کرده اند.
)