مجله تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران قدیمی ‎ترین نشریة علمی در رشته اقتصاد در سطح دانشگاهی در کشور ایران است، که در سال 1340 با همت دکتر موسی عمید و با تلاش اقتصاددانانی هم ‎چون دکتر پیرنیا، دکتر آموزگار، دکتر منوچهر زندی حقیق و دیگران با انتشار شماره 1 و 2 در یک مجلد آغاز به کار کرد. از همان آغاز نشریه مذکور به‎صورت فصلنامه بوده و عمدتاً دو شماره در یک مجلد انتشار پیدا می‎کرد و مطالب عمدتاً شامل مقالات، نتایج تحقیقات گروه‎های تحقیقاتی دانشکده و رویدادهای اقتصادی بود. تعداد مقالات در هر مجله متفاوت بوده و حتی به 15 مقاله نیز می‎رسیده است. به‎تدریج اقبال به مجله در محافل دانشگاهی و علمی بیشتر شد، و در برخی شماره‎های مجله شاهد انتشار مقاله توسط اقتصاددانان معتبر خارجی نیز هستیم. تا سال 1356 کل شماره‎های چاپ شده 38 شماره بود. از سال 1357 تا 1366 انتشار مجله به دلیل انقلاب فرهنگی و مسایل ناشی از آن متوقف گردید.

در سال 1366 به همت دکتر منصور خلیلی عراقی اولین شماره بعد از انقلاب (شماره 39) در پاییز سال 1366 انتشار و مجله برای اولین بار بعد از انقلاب کار خود را آغاز کرد. تا سال 1370 سالی یک شماره با هفت مقاله و در پاییز منتشر می‎گردید. از سال 1370 مجله به‎صورت سالی دوبار (دو شماره در یک مجله و در هر مجله 4 مقاله) منتشر شد با گذشت زمان بر تعداد مقالات افزوده شده مجله تحقیقات اقتصادی برای اولین بار در طول تاریخ انتشار، از 1383 به‎صورت فصلی یعنی سالی 4 شماره مجزا منتشر می‎شود. از طرف دیگر به تعداد مقالات در هر شماره نیز افزوده شده و اکنون تعداد مقالات در هر شماره به 10 مقاله ارتقاء یافته است. هم اکنون نیز شاهد افزایش مقالات ارسالی به دفتر مجله هستیم که عمدتاً از طرف اقتصاددانان معروف داخلی است و کیفیت مقالات چاپ شده نیز به‎واسطه مکانیزم داوری و هیئت تحریریه در سطح بالایی می‎باشد.

سیاست هیات تحریریه مجله تحقیقات اقتصادی بر داوری مقاله های ارسالی به این صورت است که دو داور به‌ وسیله هیأت تحریریه مشخص می‎شوند. در صورت تعارض نظرات داوران، مقاله توسط داور سوم ارزیابی می شود. پذیرش نهایی مقاله منوط به‌ موافقت قطعی هیأت تحریریه است.

بنا بر سیاست مجله و دانشگاه تهران دسترسی عموم به نسخه الکترونیکی مقالات رایگان است و همگان می‌توانند بدون نیاز به عضویت و یا پرداخت وجه همۀ مقالات را مشاهده و دانلود کنند. 

همچنین کپی‌رایت مقالات بدون هیچ‌گونه محدودیتی متعلق به نویسنده خواهد بود. نویسنده قادر خواهد بود این مقاله را در کلاس و یا هر نشستی با رعایت قوانین ارجاع‌دهی ارائه دهد. همچنین نویسنده می‌تواند این فایل این مقاله را با ذکر منبع بر روی صفحات مجازی خود قرار دهد.