اثرات ارتقاء آموزش عالی بر عرضه صادرات صنعتی در ایران (78-1345)

نویسندگان

چکیده

اهمیت نقش سرمایه انسانی بر تولید، مسأله ای است که از نظر اقتصاددانان دور نمانده است. اصطلاح تمرکز و تشکیل سرمایه انسانی که ناظر بر روند ایجاد و افزایش تعداد افرادی است که دارای مهارتهای فنی،آموزش و تجربه می باشند، برای رشد و توسعه اقتصادی کشور ضروری تشخیص داده شده است. همچنین گسترش مداوم و پایدار صادرات، بر بستر توسعه و رشد اقتصادی شکل می گیرد و این فرایندی است که در آن، مبانی علمی و فنی تولید، کاملأ متحول و دگرگون شده باشد. بنابراین، آموزش به تحول فن آورانه و گسترش تولید دامن می زند و امکان رقابت در بازارهای بین المللی را فراهم می آ ورد.
در این مقاله، به بررسی تأثیرسیاست ارتقاء آموزش عالی بر عرضه صادرات صنعتی پرداخته شده است. برای این منظور، یک سیستم معادلات همزمان مشتمل برمتغیرهای برون زا و درون زا ازجمله آ موزش عالی، عرضه صادرات صنعتی، ارزش افزوده بخش صنعت و قیمتهای نسبی طراحی گردیده است. این نوع مدل به طور معمول اشاره به روابط سیستماتیکث و تعاملی بین متغیرهای أن داشته که در نهایت آموزش را با صادرات صنعتی مرتبط ساخته است.
پس از آن، برای اینکه نتایج کسب شده از طریق روش برآوردی، حداقل مربعات دو مرحله ای وزنی (w2sls (، تأثیر ارتقاء آموزش عالی را بر عرضه صادرات غیرنفتی صنعتی نشان بدهد، با استفاده از روش نیوتن، مدل برآورد شده، شبیه سازی شده وطی آن، سناریوهای ارتقاء آموزش عالی از طریق افزایش متغیرآموزش عالی (که عمدتآ نسبت شاغلان دارای تحصیلات عالی در بخش صنعت به کل شاعلان بخش صنعت را نشان می دهد) بررسی گردیده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Human capital and its role in the progress of production have been in the core of attention to the economic literature. Additionally, human capital not only increases numbers of skilled and trained labors, which can lead to a higher rate of productivity, but also provides grater opportunities of economic growth and development.
The present paper thus evaluates the effect of promoting higher education on Iran’s manufacturing export supply.
To this end, a simultaneous equation system including both endogenous and exogenous variables, particularly higher education as an exogenous variable, is specified in order to make a systematic and theory-based relationship between such variables. Each equation of the model is then estimated by applying the weighted two stage least squares (W2SLS) method over the period 1966 — 1999, to examine the impact of higher education promotion on Iran’s non-oil exports.
Overall, estimation results obtained look reliable, so that they represent statistically expected significance of equation coefficients available in the system. According to the results obtained, a scenario of 20 percent increase in the value of higher education variable (normally in the form of the ratio of all higher educated employees to total employees in the manufacturing sector) is conducted, and then the relevant model is simulated by the analytic Newton Method. The results reveal an increase of about 16 percent per annum on average in manufacturing exports. The implication is that the conduction of such policy on Iranian export sector can expand structurally its related market.

کلیدواژه‌ها [English]

  • and Scenario of Higher Education Promotion.
  • Higher Education Variable
  • Manufacturing Exports
  • simulation
  • Simultaneous Equations
  • Value Added of the Manufacturing Sector