مخارج دولت برای سرمایه انسانی و نقش آن در رشد اقتصادی ایران

نویسنده

چکیده

مدل های رشد درون زا و برون زا به بررسی اثر سرمایه انسانی و دانش فنی بر رشد اقتصادی پرداخته اند. اقتصاددانان شاخص های مختلفی را برای اندازه گیری سرمایه انسانی در مدل رشد به کار برده اند. دو شاخص هزینه های دولت برای آموزش و پژوهش و تعداد فارغ التحصیلان و دانش آموختگان، مهم ترین متغیرهای اندازه گیری سرمایه انسانی برای رشد هستند.
در این مقاله با مدل تابع حسابداری رشد، نسبت هزینه آموزش و پژوهش به تولید در کنار سایر متغیرهای مؤثر در مدل از روش الگوی خود برگشت با وقغه توزیعی براورد شده است. نتایج نشان می دهند که مخارج جاری دولت (به غیر از مخارج آموزشی و پژوهشی) بر رشد اثر منفی دارند و اثر مخارج عمرانی بر رشد مثبت است. هزینه های آموزشی و پژوهشی وهزینه های آموزش عمومی و فنی و حرفه ای دولت بر رشد اثر مثبت دارد. معمولا سیاست اصلاحی دولت نباید منتهی به کاهش سهم هزینه دولت در مخارج آموزش عمومی و فنی حرفه ای و آموزش عالی و پژوهش شود. تابع هدف بیشتر باید به سمت تغییر مخارج مصرفی جهت گیری داشته باشد.
طبقه بندی JEL:C33,O38,H11 ,J24

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

The exogenous and endogenous growth models searched the effect human capital and technology knowledge economic growth. The economists using index different for determine human capital growth model. Expenditure for education and research and graduate number are variables important for human capital on economic growth.
In this paper with accounting function of growth model, estimated ratio education and research to production beside other variable with use Auto regressive distributed lag (ARDL).
The results show that govemment expenditure consumption (other than education and research expenditure) have the negative on economic growth and govemment investment growth have positive on economic growth after one or two
lag have the effect positive on growth.
JEL Classification: J24,Hll,038,C32.

کلیدواژه‌ها [English]

  • economic growth
  • Exogenous and Endogenous Growth Model- Auto Regressive Distributed Lag Model.
  • Govemment Expenditure
  • Human capital