تخمین توابع واکنش صادرات برای فولاد خام بر اساس مدل سیاست استراتژیک تجاری

نویسندگان

1 دانشجوی مقطع دکتری اقتصاد دانشگاه الزهرا (س)

2 دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه الزهرا (س)

چکیده

سیاست استراتژیک تجاری، مطالعه سیاست تجاری با وجود انحصار چند جانبه است. در این شرایط مداخله استراتژیک دولت سبب می‎شود، هزینه‎های تولید شرکت داخلی کاهش یابد. نتیجه این کاهش در هزینه‎‎ها به‎صورت سود بیشتر، عاید شرکت‎های صادراتی داخلی خواهد شد. اما سود دیگری که با مداخله دولت برای شرکت‎های داخلی حاصل می‎شود، سودی است که به واسطه کاهش صادرات و سهم بازار شرکت خارجی صادراتی، عاید شرکت صادراتی داخلی می‎گردد.
در این مقاله، هدف ما، نشان دادن نقش دخالت دولت به شکل پرداخت یارانه، بر روی میزان صادرات بنگاه‎ها در قالب رقابت کورنو است. مدل ارائه شده و کار تجربی انجام شده در این مقاله نتایج جالبی به شرح زیر را نشان می‎دهد: اول، پرداخت یارانه توسط دولت‎ها در رقابت کورنو، موجب افزایش تولید و صادرات بنگاه‎ها می‎شود. دوم، مداخله یک‎طرفه بهترین نوع مداخله برای دولت‎های رقیب است و رفاه دولت‎ها در مداخله یک‎طرفه بزرگتر از رفاه آن‎‎ها در حالت عدم مداخله است. سوم، اگر دولت رقیب سیاست مداخله را انتخاب کند، مداخله دولت خودی برای جلوگیری از کاهش صادرات و کاهش سهم بازار ضروری است. چهارم، نه تنها پرداخت یارانه به یک صنعت مهم است بلکه رقم یارانه پرداختی نیز حائز اهمیت است.
طبقه‎بندی JEL: O40,O20.H77.E62 .

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Strategic trade policy focuses primarily on trade policy in the presence of oligopoly. This policy is defined as trade policy that alters a strategic relationship between firms. This definition implies that the existence of a strategic relationship between firms is a necessary precondition for the application of strategic trade policy.
In this term, domestic government may undertake some trade policy intervention. If it intervenes, it changes the payoffs to the firms arising from the various possible combinations of actions by the firms. Introducing or increasing an export subsidy to the domestic firms causes the output and profit of the domestic firm to rise and output and profit of the foreign firms to fall.
In this paper, I show some interesting results as follows: First, It is shown that when the governments decided to subsidize firms in the cournot competition, it increases both firms' output and export. Second, in the cournot competition, when each firm has identical cost, the welfares under the bilateral intervention are smaller than under no intervention. Third, in the cournot competition, when each firm has identical cost, the welfare under the unilateral intervention is bigger than under no intervention. Forth, if the rival government choose intervention policy, national government has to interven to prevent a decrease in export and the market share of internal firms.
JEL Classification: D43, F12, L13

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cournot competition
  • Export subsidy
  • Market share
  • Strategic trade policy