بررسی مسیر شکاف درامدی کشورهای منطقه منا، نسبت به ژاپن، طی دوره 1975-2002، با توجه به تئوری هم‎گرایی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکترای دانشگاه اصفهان

چکیده

مطالعات فراوانی در مورد هم‎گرایی کشورها و مناطق مختلف به‎یکدیگر صورت گرفته است. در این میان نمونه‎های محدودی نیز به وضعیت منطقه منا توجه داشته اند. در این مقاله روش به نسبت جدید معرفی شده توسط ناهار و ایندر (2002)، جهت آزمون هم‎گرایی فرایندهای غیرساکن، در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا طی دوره 1975-2002، با هدف بررسی امکان هم‎گرا شدن این کشورها به کشور ژاپن، به‎عنوان کشور رهبر، و کاهش شکاف درامدی آن‎ها به این کشور استفاده شده است. ما در تجزیه و تحلیل‎های تجربی خود به‎صورت خاص به مسیر طی شده توسط ایران توجه داریم.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

There are quite number of researches in the area of convergence either at countries level or at the regions. Among them there has been limited number of researches for the MENA region. In this paper we are using the Nahar and Inder's (2002) technique in order to test the convergence of the nonstationary process for the MENA countries for the 1975-2002 periods.
This has been done to investigate the possibility of convergence of these countries to the leader country -Japan – and the reduction of the income gap between these countries and Japan.
In our analysis there has been special attention to Iran and the path taken so far.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Convergence theory – MENA
  • Income gap