تخمین عوامل تعیین اصابت و ساعات اضافه‌کاری در نیروی کار شهری ایران

نویسندگان

1 دانشیار گروه علوم اقتصادی، دانشگاه صنعتی شریف

2 دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه باکونی

چکیده

ساعات اضافه کاری بالا و هم‌زمان با آن، نرخ بیکاری گسترده، به صورت جدی در میان نیروی کار بخش‌های مختلف اقتصاد ایران شایع‌ هستند، به طوری که در برخی از سال‌های گذشته بیش از 61 درصد از شاغلان با سابقه‌ی ‌کار بیش‎تر از 31 سال افزون بر 42 ساعت در هفته در شغل اصلی خود حضور داشته‎اند . هم‌زمان، بیکاری نسبتا بالا در بازار کار ایران وجود دارد. به نظر می‌رسد تمایل نیروی کار برای ترمیم و افزایش درآمد، از دلایل اصلی این وضعیت در طرف تقاضای کار باشد. فرضیه‎ی اصلی این مطالعه برای بررسی این بازتوزیع، اثر افزایش دستمزد ساعات اضافه‌کاری بر نرخ بیکاری بوده است. در این مطالعه، عوامل مؤثر بر اصابت اضافه کاری (تصمیم فرد به انجام اضافه ‌کاری) و نیز عوامل تعیین کننده‌ی حجم ساعات اضافه‌کاری در میان مزد و حقوق ‌بگیران شهری تک شغله‌ی بخش‌های خصوصی، عمومی و تعاونی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. گروه هدف مطالعه، از نتایج آمارگیری هزینه و درآمد خانوار در سال 85 استخراج شد. برای انجام تحلیل‌ها، نتایج برآوردهای هکمن دو‌مرحله‌ای، توبیت و روش تصحیح خطای انتخاب مضاعف نمونه، استخراج و مورد مقایسه قرار می‌گیرد. نتایج این مطالعه، به روشنی شایع بودن اضافه‌کاری (اصابت اضافه‌کاری و تعداد ساعات) را میان نیروی کار مرد، متأهل و شاغل در بخش خصوصی نشان می‌دهد. هم‎چنین، درآمد‌های غیر شغلی و تعداد فرزندان شاغل، از عوامل کاهش عرضه‌ی اضافه‌کاری محسوب می‌شوند. شکل تابع دستمزد ساعتی اضافه‌کاری، کاهش میزان ساعات اضافه‌کاری در دستمزد‌های بالا را نشان می‌دهد، که این نکته، احتمال باز توزیع موفق فرصت‎های شغلی از طریق افزایش دستمزد‌ اضافه‌کاری را، تقویت می کند.
طبقه‌بندی JEL: J22, J23, J33

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Paradox of Overtime Working and Unemployment in Iran

نویسندگان [English]

  • gholamreza keshavarz 1
  • Pooyan Khashabi 2
1
2
چکیده [English]

For more than three decades Iranian economy has been suffering from high unemployment rates, and at the same time vast, widespread overtime working rates; such that in some years 61% of job holders with more than 31 years of experiences have worked more than 42 hours a week in their main job. At the same time, high rates of unemployment have been observed between urban Iranaian labour forces. Labors’ tendency to preserve their purchasing power beside employment fix costs is considered main explanation of this dilemma. Therefore it seems that, an appropriate wage policy (Overtime Premium regulation in our study) might be an effective instrument to redistribute the existing job opportunities by reducing the overtime hours. This paper intends to assess the feasibility of “Work Sharing” in Iranian labor market. To do so, we have used “Double Sample Selection” methodology to formulate two selection equations together with a decision rule. Our data has been extracted from the “Households’ Income-Expenditure Survey” published by Statistical Center of Iran (SCI) in 2006. Our findings explore that overtime working is more prevalent among the married labor force who have been employed in private sector. Also a "backward bending" is observed in overtime hours supply respect to overtime wage. The latter observation provides an opportunity of work sharing amongst higher wage earners in Iranian labor market.
JEL Classification: J22, J23 and J33

کلیدواژه‌ها [English]

  • Double sample selection
  • Iran
  • Labor Market
  • Overtime working