برگشت ناپذیری در تخصیص منابع زیست‌محیطی: کاربرد الگوی کروتیلا- فیشر در تخصیص بهینه‌ی آب رودخانه‌ی زرینه‌رود

نویسندگان

1 دانشیار دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران

2 استادیار دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه علوم اقتصادی

چکیده

توسعه‌ی منابع آبی و انتقال آب از حوضه‌های آبریز به مناطق دیگر جهت مصارف شهری، تجاری و صنعتی و عدم توجه به حقوق آبی اکوسیستم‌های طبیعی به‌ویژه در مناطق پایین دست، سبب صدمات جبران‌ناپذیر و برگشت‌ناپذیری به اکوسیستم طبیعی در دوره‌های جاری و آتی می‌شود و رفاه نسل‌های حال و آتی را کاهش می‌دهد، به‌ویژه این‌که اگر منافع حاصل از حفاظت و صیانت از این منابع فزاینده در نظر گرفته شود، زیان‌های رفاهی قابل ملاحظه‌ای را متوجه آیندگان خواهد کرد.
بهره‌برداری گسترده از رودخانه‌های ورودی به دریاچه‌ی ارومیه، به‌ویژه زرینه‌رود، سبب به‌وجود آمدن خطرات زیست محیطی جبران‌ناپذیری شده که ابعاد بین‌المللی به خود گرفته است. در مطالعه‌ی حاضر با در نظر گرفتن ارزش‌های برگشت‌ناپذیر زیست‌محیطی برای یک منبع آبی با کارکردهای اقتصادی و زیست‌محیطی نرخ بهینه‌ی برداشت در قالب یک مدل کنترل ارائه و سپس بر مبنای داده‌های تجربی، برای زرینه رود وضعیت برداشت از آب رود با در نظر گرفتن برگشت ناپذیری در دو حالت وجود و عدم وجود انباشت برگشت‌ناپذیری از دوره‌های قبل به کار برده شده است. نتایج نشان می‌دهد که در دوره مطالعه همواره برداشت‌ از آب منبع بیش‌تر از حد بهینه‌ای است که توسط مدل ارائه شده است و این امر موجب ایجاد و تشدید برگشت‌ناپذیری در اکوسیستم رودخانه می‌گردد.
طبقه‌بندی: Q25, Q27, Q57, C61

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Irreversibility and Natural Resource Allocation: Applying Krutilla - Fisher Model in Zarinehrood Basin Water Allocation

نویسندگان [English]

  • Gholamali Sharzehi 1
  • Vahid Majed 2
1
2
چکیده [English]

Development projects in natural water resources like rivers and lakes, specially transferring water to use in agriculture, domestic and industrial sector without considering environmental values, causes irrecoverable and irreversible damage to ecosystem and future options. If we consider the future generation and species rights, those damages and costs can be very much than we take in.
The above problem has shown its results in the development projects in Urmia Lake basin in north-western Iran. In our case study, water of Zarinerood is transferred to use in domestic and agriculture sector that made a lot of irrecoverable damage to the ecosystem. In this paper, we develop an optimal control model for allocating a natural water resource by considering irreversibility. The model shows that allocating of basin’s water for different uses is not an optimal policy. Indeed, it intensifies the environmental irreversibility in that ecosystem.
JEL Classification: Q25, Q27, Q57, C6

کلیدواژه‌ها [English]

  • Environmental irreversibility
  • Krutilla-Fisher Modelç Zarinehrood
  • Optimal Allocation
  • Water