ارزش بهبود کیفیت هوا در نتیجة کاهش گاز دی‏اکسید گوگرد (SO2) منتشرشده از مجتمع مس سرچشمه: رهیافت ارزش‌گذاری مشروط انتخاب دوگانة یک و نیم بعدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری اقتصاد منابع طبیعی، دانشکدة کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

2 دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکدة کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

3 دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

4 دانشیار گروه مهندسی شیمی، دانشکدة فنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

مجتمع مس سرچشمه یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های صنعتی- معدنی جهان و بزرگ‌ترین تولیدکنندة مس در ایران است. با وجود این موضوع، حجم عظیمی از گاز SO2 در این مجتمع تولید و وارد محیط می‌شود. بنابراین، در این مطالعه ارزش بهبود کیفیت هوا (کاهش انتشار SO2) و برآورد منحنی تمایل نهایی به پرداخت بررسی شده است. بدین منظور از روش ارزش‌گذاری مشروط انتخاب دوگانة یک و نیم بعدی استفاده و اطلاعات لازم بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از یک نمونة 2158 نفری و مصاحبة رو در رو با افراد جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد که 3/87 درصد از پاسخگویان تمایل به پرداخت مبلغی برای کاهش انتشار گاز SO2 از این مجتمع دارند. همچنین بر اساس نتایج، بهبود کیفیت هوا برای افراد منطقه از ارزشی معادل 817/8 میلیارد ریال در سال برخوردار است. منحنی تمایل نهایی به پرداخت برای کاهش این گاز دارای شیب مثبت و صعودی است. منحنی برآوردشده می‏تواند راهنمای مفیدی برای سیاست‏گذاران، در استفاده از ابزارهای اقتصادی (همانند مالیات و سوبسید)، برای کنترل این آلاینده باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Value of Improvement in Air Quality by Reducing Sulfur Dioxide Gas (SO2) Emitted from Sarcheshmeh Copper Complex: One-and-one-Half-Bound Dichotomous Choice Contingent Valuation Approach

نویسندگان [English]

  • Somayeh Amirtaimoori 1
  • Sadegh Khalilian 2
  • Hamid Amirnejad 3
  • Ali Mohebbi 4
1 Ph.D. Student, Department of Agricultural Economics, Tarbiat modares University, Tehran, Iran
2 Assistant professors, Department of Agricultural Economics, Tarbiat modares University, Tehran, Iran
3 Assistant professors, Department of Agricultural Economics, Agricultural Science and Natural Resources University, Sari, Iran
4 Assistant professors, Department of Chemical Engineering, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran
چکیده [English]

Sarcheshmeh copper complex is one of the largest industrial-mining complexes in the world and is the largest copper producer in Iran. Despite this, a huge amount of SO2 gas is produced and enters the environment in this complex. Therefore, this study investigates the value of improvement in air quality and estimates the marginal willingness to pay curve. For this purpose, OOHB DCCV method has been used. A sample of 2158 households was chosen, based on the stratified sampling method. The respondents’ WTP was then elicited through a series of face-to-face interviews. Results showed that 87.3% of the respondents were able to express a positive WTP for the reduction of SO2 emission from this complex and the improvement in air quality worth 719252.75$ for the regional people. Estimated marginal willingness to pay curve has a rising positive slope. This curve can be a useful tool for policy makers on the use of economic instruments (e.g. tax and subsidies) to control this pollutant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • contingent valuation
  • OOHB method
  • Sarcheshmeh Copper Complex
  • SNPDF Estimator
  • SO2