هم‌گرایی یا واگرایی در سرانه‌ی انتشار دی اکسید کربن در بین کشورهای عضو اوپک با تأکید بر کیفیت مقررات و کارایی دولت (رهیافت GMM)

برخورداری دورباش, سجاد

doi:10.22059/jte.2018.65931

هم‌گرایی یا واگرایی در سرانه‌ی انتشار دی اکسید کربن در بین کشورهای عضو اوپک با تأکید بر کیفیت مقررات و کارایی دولت (رهیافت GMM)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

سجاد برخورداری دورباش

استادیار دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران

10.22059/jte.2018.65931

چکیده

دستیابی به هدف کنترل و کاهش انتشار دیاکسیدکربن نیازمند شکلگیری توافق بین کشورها در سطح منطقهای و جهانی است. کشورهای عضو اوپک به‌دلیل سهم بالای سوخت‌های فسیلی، انتشار دیاکسیدکربن بالایی را تجربه میکنند. آگاهی از توزیع انتشار دی‌اکسیدکربن در این گروه از کشورها، نقش مهمی در طراحی سیاستها به منظور کنترل و کاهش انتشار دارد. هدف این مقاله، بررسی هم‌گرایی یا واگرایی در سرانه‌ی انتشار دیاکسید کربن در بین کشورهای عضو اوپک با تمرکز بر نقش کیفیت نهادها می‌باشد. به منظور دستیابی به این هدف، در چارچوب مدل رشد سولو سبز، از روش گشتاورهای تعمیمیافته (GMM) برای داده‌های ترکیبی کشورهای عضو اوپک در شکل پویای آن برای دوره‌ی 2015-1996 استفاده می‌شود. نتایج برآورد مدل تجربی، نشان میدهد هم‌گرایی مطلق و شرطی در سرانه‌ی انتشار دی‌اکسیدکربن در کشورهای مورد بررسی وجود ندارد و جریان تکنولوژی اثر منفی و جمعیت شهری و رانت منابع طبیعی اثر مثبت و معنادار بر انتشار دیاکسید کربن دارند. همچنین کیفیت مقررات، اثر منفی و معنادار و کارایی دولت، اثری مثبت و معنادار بر سرانه‌ی انتشار دیاکسید کربن در کشورهای مورد مطالعه دارند. با توجه به واگرایی در سرانه‌ی انتشار دیاکسید کربن، تلاش مقامات در کشورهای عضو اوپک در جهت هم‌گرایی با نقش محوری کیفیت مقررات می‌تواند نقش مهمی در کنترل و کاهش انتشار سرانه‌ی انتشار دیاکسیدکربن داشته باشد.
طبقه‌بندی JEL : C54, F53, F64, Q47

کلیدواژه‌ها

موضوعات

اقتصاد محیط ریست و مالیات کربن

عنوان مقاله [English]

Convergence or Divergence in Per Capita CO2 Emissions Among OPEC Countries Focused on Regularity Quality and Government Effectiveness (GMM Approach)

نویسنده [English]

Sajad Barkhordari

Assistant Professor, Faculty of Economics, University of Tehran

چکیده [English]

The control and decreasing CO2 emissions are needed in global and regional agreements among countries. Because of the high share of fossil fuels in energy consumption, the OPEC countries emit more CO2. Understanding the distribution of CO2 emissions in this group of countries, have an important role in policy designing to control and decrease in CO2 emissions. The aim of this paper is to test convergence or divergence in per capita CO2 emissions among OPEC countries focused on the quality of institutions. In order to achieve this purpose, we used GMM by a green growth Solow model for panel data from OPEC countries over the period of 1996-2016. The results show the absolute and conditional convergence hypothesis is rejected. The technology has a negative and urban population and natural resources rent have a positive effect on per capita emissions. Also, the regularity quality and government effectiveness have a negative and a positive effect on per capita CO2 emissions, respectively. In accordance to divergence in per capita CO2 emissions, the authorities of OPEC countries should consider negotiations focused on quality of institutions to control and decrease in CO2 emissions.
JEL Classification: C54, F53, F64, Q47

کلیدواژه‌ها [English]

convergence
GMM approach
Per capita CO2 emissions
Quality of institutions

مراجع

اسماعیلی، عبدالکریم و فتحی، فاطمه (1391). بررسی رابطه‌ی مصرف انرژی، درآمد و انتشار گاز دیاکسید کربن در ایران، مجله‌ی تحقیقات اقتصاد و توسعه‌ی کشاورزی ایران، شماره‌ی 2، صص 175-181.
بهبودی، داود، فلاحی، فیروز و برقی گلعذانی، اسماعیل (1389). عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر انتشار سرانه دیاکسید کربن در ایران (1383-1346)، تحقیقات اقتصادی، شماره‌ی 90، صص 1-17.
جعفری صمیمی، احمد و محمدی خیاره، محسن (1393). رابطه‌ی کوتاه‌مدت و بلندمدت بین انتشار دیاکسید کربن، مصرف انرژی و رشد اقتصادی: شواهد جدید در ایران، پژوهش‌های اقتصادی، شماره‌ی 2، صص 1-20.
فطرس، محمد حسین (1390) رشد اقتصادی، مصرف انرژی و آلودگی هوا در ایران. پژوهشنامه‌ی اقتصاد انرژی ایران، 1(1)، 189-211.‎
فلاحی، فیروز و حکمتی فرید، صمد (1392). بررسی عوامل مؤثر بر میزان انتشار گاز دیاکسید کربن در استانهای کشور (رهیافت دادههای تابلویی)، اقتصاد انرژی، شماره‌ی 6، صص 129-150.
لطفعلیپور، محمدرضا، فلاحی، محمدعلی و آشنا، ملیحه (1390). بررسی رابطه‌ی انتشار دیاکسید کربن با رشد اقتصادی، انرژی و تجارت در ایران، تحقیقات اقتصادی، شماره‌ی 94، صص 151-173.
مهدوی عادلی، محمد حسین و حکمتی، علیرضا (1392). تجزیه و تحلیل رابطه‌ی هم‌جمعی و علیت میان انتشار دیاکسید کربن، تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی در ایران، پژوهشنامه‌ی اقتصاد انرژی ایران، شماره‌ی 9، صص 217-237.
1. Aldy, J. E. (2006). Per capita carbon dioxide emissions: convergence or divergence?, Environmental and Resource Economics, 33(4), 533-555.
2. Arellano, M., & Bond, S. (1991). Some tests of specification for panel data: Monte Carlo evidence and an application to employment equations, The review of economic studies, 58(2), 277-297.
3. Barro, R. J., & Martin, X. S. I. (2004). Economic growth, second edition,
4. Bernard, A. L., Fischer, C., & Fox, A. K. (2007). Is there a rationale for output-based rebating of environmental levies? Resource and Energy Economics, 29(2), 83-101.
5. Blundell, R., & Bond, S. (1998). Initial conditions and moment restrictions in dynamic panel data models, Journal of econometrics, 87(1), 115-143.
6. Böhringer, C., & Welsch, H. (2004). Contraction and convergence of carbon emissions: an inter temporal multi-region CGE analysis, Journal of Policy Modeling, 26(1), 21-39.
7. Bovenberg, A. L., & Smulders, S. (1995). Environmental quality and pollution-augmenting technological change in a two-sector endogenous growth model, Journal of Public Economics, 57(3), 369-391
8. Brock, W. A., & Taylor, M. S. (2010). The green Solow model, Journal of Economic Growth, 15(2), 127-153
9. Criado, C. O., Valente, S., & Stengos, T. (2011). Growth and pollution convergence: Theory and evidence, Journal of Environmental Economics and Management, 62(2), 199-214.
10. Dinda, S. (2004). Environmental Kuznets curve hypothesis: a survey, Ecological economics, 49(4), 431-455.
11. Durlauf, S. N., & Johnson, P. A. (1995). Multiple regimes and cross‐country growth behavior, Journal of applied econometrics, 10(4), 365-384
12. Dutt, K. (2009). Governance, institutions and the environment-income relationship: a cross-country study, Environment, Development and Sustainability, 11(4), 705-723.
13. Esty, D. C., & Porter, M. E. (2005). National environmental performance: an empirical analysis of policy results and determinants, Environment and development economics, 10(04), 391-434.
14. Galor, O. (1996). Convergence? Inferences from theoretical models, The Economic Journal, 1056-1069
15. Gani, A. (2012). The relationship between good governance and carbon dioxide emissions: Evidence from developing economies, Journal of Economic Development, 37(1), 77.
16. Grossman, G., & Krueger, A. (1995). Economic environment and the economic growth, Quarterly Journal of Economics, 110(2), 353-377
17. Islam, N. (1995). Growth empirics: a panel data approach, The Quarterly Journal of Economics, 110(4), 1127-1170.
18. Keeler, E., Spencer, M., & Zeckhauser, R. (1971). ‘The Optimal Control of Pollution’, Journal of Economic Theory4, 19–34
19. Lee, C. C., & Chang, C. P. (2008). New evidence on the convergence of per capita carbon dioxide emissions from panel seemingly unrelated regressions augmented Dickey–Fuller tests, Energy, 33(9), 1468-1475.
20. Makdissi, P., & Wodon, Q. (2006). Environmental regulation and economic growth under education externalities, Journal of Economic Development, 31(1), 45
21. Mankiw, N. G., Romer, D., & Weil, D. N. (1992). A contribution to the empirics of economic growth, The quarterly journal of economics, 107(2), 407-437.
22. Oliveira, G., & Mores, G. V. (2015). Convergence in per capita carbon dioxide emissions: a panel data approach (No. 2015_35), University of São Paulo (FEA-USP).
23. Panayotou, T. (1997). Demystifying the environmental Kuznets curve: turning a black box into a policy tool, Environment and development economics, 2(04), 465-484.
24. Ploeg, F., & Withagen, C. (1991). Pollution control and the Ramsey problem, Environmental and Resource Economics, 1(2), 215-236
25. Pushak, T., Tiongson, E. R., & Varoudakis, A. (2007). Public finance, governance, and growth in transition economies: Empirical evidence from 1992-2004.
26. Romero - Ávila, D. (2008). Convergence in carbon dioxide emissions among industrialized countries revisited, Energy Economics, 30(5), 2265-2282.
27. Safavian, M. S., Graham, D. H., & Gonzalez-Vega, C. (2001). Corruption and micro enterprises in Russia, World Development, 29(7), 1215-1224.
28. Stokey, N. L. (1998). Are there limits to growth? International economic review, 1-31.
29. Van, P. N. (2005). Distribution dynamics of CO2 emissions, Environmental and Resource Economics, 32(4), 495-508
30. World Bank Data, 2016, www.worldbank.org
31. Zhao, X., Burnett, J. W., & Lacombe, D. J. (2013). Province-level Convergence of China CO2 Emission Intensity: A Spatial Dynamic Panel Data Analysis, In Paper submitted to the VII World Conference of the Spatial Econometrics Association.