1
عضو هیئت علمی گروه مهندسی صنایع، دانشکدة فنی دانشگاه تهران
2
کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشکدة فنی دانشگاه تهران
چکیده
یکی از مفیدترین روش‌ها برای تشخیص زمان ورود و خروج به بازارهای بورس، روش تحلیل تکنیکی است. تحلیل تکنیکی به مجموعه‌ای از قوانین معاملاتی اطلاق می‌شود که با بررسی روند گذشته قیمت‌ها، سعی در پیشبینی روند آیندة آنها دارند. با توجه به گستردگی و تعدد روش‌های تحلیل تکنیکی و این نکته که تمامیروشهای تحلیل تکنیکی در تمامی بازارها قابل استفاده نیستند، در این مقاله سعی شده‌است سودآوری برخی شاخص‌های تحلیل تکنیکی پرکاربرد در بازار بورس تهران مورد مقایسه قرارگیرد. به این منظور، سودآوری 46 قاعدة معاملاتی، شامل انواع میانگین‌های متحرک بلندمدت و کوتاه‌مدت، حدود محافظ و مقاوم، باندهای بولینگر، نوسانگر‌های استوکاستیک، شاخص قدرت نسبی و میانگین متحرک همگرایی/ واگرایی بر روی 22 شرکت پرمعاملة بورس تهران، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای انجام آزمون‌های آماری، بهدلیل عدم وجود شرایط آزمون‌های نرمال، از تکنیک "بوت استرپ" استفاده شده‌است. نتایج نشان می‌دهد در بین شاخص‌های آزمون شده، میانگین‌های متحرک کوتاه‌مدت و نوسانگر‌ها از بیشترین سودآوری و حدود محافظ و مقاوم از کمترین سودآوری برخوردارند. میانگین‌های متحرک بلندمدت نیز با اینکه از سودآوری بیشتری نسبت به استراتژی خرید و نگهداری برخوردار بوده‌اند، سود کمتری را در مقایسه با نوسانگر‌ها و میانگین‌های متحرک کوتاه‌مدت ایجاد میکنند.
طبقهبندی JEL: M11
)